سیده نصرت بیگم امین( ۱۲۷۴ – ۱۳۶۲) معروف به بانو امین، صاحب تفسیر مخزن العرفان، فقیه، عارف و مفسر شیعی است. او آثار متعددش را با نام بانوی ایرانی منتشر کرده است.

بانو امین، نزد فقیهانی چون سید علی نجف‌آبادی شاگردی کرد و از محمدرضا نجفی اصفهانی، شیخ عبدالکریم حائری و دیگرانی اجازه روایت و اجتهاد دریافت کرد. آیت‌الله مرعشی نجفی، علامه امینی و دیگرانی از او اجازه روایت دریافت کرده‌اند.

سیده نصرت امین، در مسائل اجتماعی و فرهنگی نیز حضور فعال داشت؛ او با قانون منع حجاب حکومت پهلوی به مبارزه برخاست و مدارسی را تأسیس کرد.

جایگاه

شخصیت‌های علمی و معنوی فراوانی دربارهٔ جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین اظهار نظر کرده‌اند. محمدتقی جعفری در این موضوع گفته است: «نظر به مقامات عالیۀروحی که بانوی ایرانی در آن موفق شده‌اند باید ایشان را از گروه نخبه‌ای از دانشمندان به شمار آورد که به اضافۀ فرا گرفتن دانش به تولد جدید زندگی نایل می‌شوند.» و نیز گفته است: «با توجه به آثار علمی که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته، به طور قطع می‌توان ایشان را یکی از علمای برجستۀ عالم تشیع معرفی نمود.

سید محسن امین به نقل از سید شهاب الدین مرعشی نجفی دربارهٔ بانو امین گفته است: «وی یگانهٔ روزگار در آن زمان و حجت زنان عصرش بود. مرتضی مطهری در بیان ماجرای دیدار خود با بانو امین می‌گوید: «از بانو مجتهدۀ امین سؤالی کردم و وقتی او شروع به پاسخگویی کرد، دیدم که من باید دست و پای خودم را جمع کنم.

شخصیت‌هایی همچون علامه امینی، رحیم ارباب، علامه طباطبایی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی، محمدتقی جعفری، مرتضی مطهری، سید هاشم حداد و سید محمدحسین تهرانی، با آگاهی از جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.

زندگی‌نامه

بانو امین در سال ۱۳۱۲ق، مطابق با ۳۰ خرداد ۱۲۷۴ش، در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه در اصفهان متولد شد.

پدر سیده نصرت امین، سید محمدعلی حسینی اصفهانی ملقب به امین‌التجار، از بازرگانان سرشناس و متدین اصفهان و نوهٔ علامه سید معصوم حسینی خاتون‌آبادی، و مادرش زهرا دختر حاج سیدمهدی ملقب به جناب از خاندان جنابی‌های اصفهان است. نصرت امین در سیزده سالگی با پسر عمویش، حاج میرزا آقا معروف به معین التجار، از بازرگانان معروف و متدین اصفهان، ازدواج کرد. ثمرهٔ این ازدواج هشت فرزند بود که هفت نفر از آنان در دوران حیات بانو و در دوران کودکی به علت بیماری‌های ناشناختهٔ آن زمان و شیوع بیماری‌های واگیردار در گذشتند.

وفات

امین در دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۶۲ش، برابر با ۳۰ شعبان ۱۴۰۳ق، در همان شهر در گذشت و در تخت فولاد به‌خاک سپرده شد.

دوران تحصیل

بانو امین سوادآموزی را از پنج سالگی در مکتب‌خانه آغاز کرد و از یازده سالگی به آموختن زبان عربی مشغول شد. او در ۲۰ سالگی تحصیل علوم دینی و صرف و نحو را به طور جدی آغاز کرد و از محضر اساتید مجتهدی که به منزلش می‌آمدند بهره گرفت. او از ابوالقاسم زفره‌ای و علی‌اصغر شریف مقدمات را آموخت و در ۳۲ سالگی به فراگیری فقه، اصول و حکمت نزد سید علی نجف‌آبادی پرداخت و بیشتر تحصیلات بانو در محضر او انجام گرفت.

اجتهاد و اجازات

بانو امین در هفتم سال ۱۳۵۴ق در ۴۲ سالگی و پس از بیست‌وسه سال تلاش مداوم و پیگیر در آموختن علوم عقلی و نقلی اولین اجازه اجتهاد و اجازه روایت را از محمدکاظم شیرازی و عبدالکریم حائری یزدی دریافت کرد. این اولین اجازهٔ رسمی اجتهاد و روایت است که به یک زن داده شده و در محافل علمی و فقهی از آن سخن رفته است. در همان ایام پس از امتحان‌ها و پرسش‌های متعدد، بانو اجازه نامهٔ دیگری از ابراهیم حسینی شیرازی اصطهباناتی دریافت کرد. بانو امین در ربیع الاول ۱۳۵۷ق، از سوی محمدرضا نجفی اصفهانی نیز اجازه روایت دریافت نمود.

آثار

از بانو امین آثار زیر منتشر شده‌اند:

1. مَخزَنُ العِرفان در تفسیر قرآنتفسیر کامل قرآن به زبان فارسی در پانزده جلد که به شیوه استدلالی، کلامی و روایی نگاشته شده است.
2. الاربعین الهاشمیة فی شرح جملة من الاحادیث الواردة فی العلوم الدینیة(این کتاب به زبان عربی نوشته شده و ترجمهٔ فارسی آن به قلم بانو زینت السادات همایونی منتشر شده است)
3. مخزن اللئالی در فضیلت مولی الموالی حضرت علی بن ابی طالب(علیه‌السلام)
4. سیر و سلوک در روش اولیاء طریق سیر سعداء
5. معاد یا آخرین سیر بشر
6. روش خوشبختی و توصیه به خواهران ایمانی
7. اخلاق و راه سعادت(ترجمه و اقتباسی از کتاب تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق نوشتهٔ مسکویه
8. النفحات الرحمانیه فی الواردات القلبیة: این اثر به زبان عربی نوشته شده و در سال ۱۳۸۷ش توسط مهدی افتخار با نام نسیم‌های مهربانیبه فارسی ترجمه و منتشر شده است.
9. جامع الشتّات(به زبان عربی)

از شاگردان بانو امین می‌توان به زینت السادات همایونی، عفت الزمان امین، ربابه الهی و بتول غازی اشاره کرد.

مکاشفات عرفانی

وی در کتاب نفحات الرحمانیه مکاشفاتی از خود نقل کرده است. بانو در این کتاب از الهاماتی که از سی سالگی بر قلب وی وارد شده سخن به میان آورده است. شخصیت‌های دینی و شاگردانش نیز از حالات عرفانی و کرامات او سخن به میان آورده‌اند.

فعالیت‌های اجتماعی و خدمات فرهنگی

بانو امین در مبارزه با قانون منع حجاب با حاضر نشدن در مجالس مورد نظر حکومت پهلوی و خروج از اصفهان و اقامت چهار ماه در قم مخالفت خود را با این قانون به صورت علنی اعلام کرد. او همچنین با نوشتن مقالاتی برای مجلات و نشریات حضور فعال خود را در مسائل اجتماعی نشان می‌داد. تأسیس مدرسهٔ علمیهٔ مکتب فاطمه در سال ۱۳۴۴ق و دبیرستان دخترانهٔ امین پیش از انقلاب از دیگر خدمات او است.

.اغلب متوجه میشوید که تاثیر زنان خوب  در جامعه دست کم گرفته میشود. این تاثیر اغلب کم و دچار کم توجهی  است اما عواقب بسیار بزرگی دارد. یک زن میتواند تفاوت بزرگی برای یک ملت به وجود آورد

دکتر آذر اندامی، تنها بانوی ایرانی که نام وی در سیاره زهره درج است!

آذَر اَندامی پزشک و باکتری‌شناس ایرانی، مخترع واکسن وبا و از پژوهشگران انستیتو پاستور ایران بود. به دلیل خدمات علمی و انسانی این بانوی گیلانی یکی از حفره‌های برخوردی روی سیاره ناهید، به نام وی «اندامی» نامگذاری شده‌است.
زندگی
بانو آذر اندامی در سال ۱۳۰۵ در محله ای به نام ساغریسازان در رشت متولد شد. بانو اندامی فرزند چهارم و تنها دختر خانواده بود. دکتر آذر اندامی در سال ۱۳۲۴ از دانشسرا فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۳۲۵ به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و معلم شد. وی در سال ۱۳۲۹ و در حین کار دیپلم طبیعی را با امتحان متفرقه اخذ کرد. در سال ۱۳۳۱ با شرکت در کنکور دانشگاه تهران در رشته پزشکی این دانشگاه پذیرفته شد. و در نهایت در سال ۱۳۳۷ موفق به دریافت گواهینامه دکترای پزشکی شد و بلافاصله به گذراندن دوره تخصصی زنان و زایمان مشغول شد. ایشان پس از پایان دوره تخصصی به وزارت بهداری آن زمان منتقل شد و در نهایت به کار در انستیتو پاستور پرداخت.
فعالیت ها
این بانوی گیلانی پس از مدتی با استفاده از بورس تحصیلی انستیتو پاستور به پاریس رفت و در سال ۱۳۴۶ موفق به اخذ گواهینامه باکتریولوژی گردید. در سال ۱۳۵۳ موفق به دریافت دانشنامه تخصصی علوم آزمایشگاهی بالینی شد. در نهایت در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد. وی چندین بار به کشورهای فرانسه و بلژیک سفر کرد و حاصل این سفرها مقالات علمی بود که در مجلات معتبر به چاپ رسید. در دوران بازنشستگی چون خانه‌نشینی را نمی‌پسندید به بیمارستان باهر رفت و ریاست آزمایشگاه تشخیص طبی آنجا را بر عهده گرفت. پس از مدتی در مطب همسرش، خلعتبری، در خیابان حسام‌السلطنه به کار مداوای بیماری‌های زنان و زایمان مشغول شد. در همین سال‌ها به تومور مغزی مبتلا شد. دکتر آذر اندامی یک روز در مطب در حین معاینه بیمار، تعادل خود را از دست می دهد و بر روی او سقوط می کند. و ۲۸ مرداد سال ۱۳۶۳ به علت آمبولی ریه که از عواقب بیماری سختش بود جان به جان آفرین تسلیم می کند.
در سال ۱۹۹۲، اتحادیه بین‌المللی ستاره‌شناسی (IAU) حفره‌ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیای ۲۶ درجه و ۵۵ دقیقه و عرض جغرافیایی ۱۷ درجه و ۴۵ دقیقه با قله‌ای مرکزی را در جنوب سیاره زهره به نام اندامی نامگذاری کرد. آذر اندامی تنها زن ایرانی بود که نامش به این شورا فرستاده شد. دختر وی بانی این کار بود. شهرداری شهر رشت برای بزرگداشت وی بلواری را در شهرک گلسار. بلوار دیلمان بنام او نموده‌است.

او به‌عنوان تنها فرزند خانواده‌ای متوسّط و فرهنگی، در ماه آوریل ۱۹۲۲ در شهر ارفورت آلمان به‌دنیا آمد و در محیطی مملوّ از ادبیّات و شعر پرورش یافت. در ۱۵ سالگی مقطع دبیرستان را به اتمام رساند. پس از آن مدت نیم سال برای سازمان به صورت داوطلبانه خدمت کرد. در پاییز ۱۹۳۹، یعنی زمانی که هفده سال داشت، تحصیلات خود را در رشته‌های زبان و ادبیات عرب و علوم اسلامی دانشگاه برلین آغاز نمود. تحت تأثیر معلم خود، هانس هاینرش شِدِر و بنا به توصیهٔ او به مطالعه و تحقیق در دیوان مولانا جلال الدین بلخی روی آورد.

در اکتبر سال ۱۹۴۱، کار نوشتن رسالهٔ دکترای خود را بر روی موضوع «مصر در اواخر دوران قرون وسطی» را به انتها رسانید. او در سن ۱۹ سالگی موفق به اخذ درجه دکترا از دانشگاه برلین شد. آنه‌ماری شیمل دکترای دوم خود را در سال ۱۹۵۱ در حوزهٔ تاریخ ادیان و با رساله‌ای پیرامون «عشق عرفانی در اسلام» دریافت نمود. او جزو نویسندگان تاریخ ایران کمبریج بوده‌است

در اوائل دهه ۱۹۵۰ شیمل سفرهایی به کشور ترکیه انجام داد. او نخستین سخنرانی عمومی خود به زبان ترکی را در سال ۱۹۵۳ در شهر آنکارا انجام داد. اندکی پس از آن، از سوی دانشکده الهیات دانشگاه آنکارا، تصدی ریاست بخش تاریخ ادیان به وی پیشنهاد گردید. در سال ۱۹۶۳ به ایران سفر کرد و علاوه بر دیدار از اصفهان و شیراز، در مؤسسه گوته تهران نیز سخنرانی‌هایی ایراد کرد. در سال ۱۹۶۶ محمدرضا پهلوی وی را به کنگره ایران‌شناسی دعوت کرد. در این سفر وی علاوه بر دیدار از مناطق کوهستانی به منظور بررسی دستاوردهای آموزشی انقلاب سفید از زورخانه هم دیدار کرد.

خانم پروفسور شیمل در سال ۱۳۶۹ خورشیدی بار دیگر به ایران سفر می‌کند که حسن لاهوتی مولوی شناس و مترجم کتاب شکوه شمس ، در خاطره ای از سفر شیمل به مشهد اینگونه می نویسد:

«در سال ۱۳۶۹، وزارت امور خارجه پروفسور شیمل را به ایران دعوت کرد و سفر به مشهد را نیز در برنامه دیدار او از ایران قرار داد. هواپیمای شیمل به جای نه و ده صبح، اواخر شب در فرودگاه مشهد نشست و من و علامه آشتیانی برای دیدار او به هتل هایت ( که نامش به هتل هما تغییر یافت یا یافته بود) رفتیم. اما شیمل هنوز به هتل نرسیده بود. ناگزیر در سرسرای هتل، رو به درِ ورودی، کنار هم نشستیم. هنگامی که پروفسور شیمل وارد شد، من به استقبالش رفتم. چنان با من به گرمی رو به رو شد که گویی سال هاست با هم آشناییم. پیراهنی بلند پوشیده بود که تا ساق پایش را می پوشید و روسری خوش رنگ و سنگینی بر سر انداخته بود تا موهای سفیدش را از چشم نامحرم پنهان دارد. با این حال مرا به رسم شاگرد خود در آغوش گرفت و به مهر تمام نواخت. اکنون، استاد آشتیانی به احترام این بانوی دانشمند و عارف اندیش از جای برخاسته بود و دو سه قدمی جلو آمده بود. شیمل بزرگوار همین که قامت بلند آشتیانی را در برابر خود دید، بی اختیار دو دستش را بر سینه نهاد و به تمام قامت به رسم تعظیم و تکریمِ مقام بلند دانش و دانشمند، در برابر او تا کمر، خم شد. ادب همین است؛ در برابر متانت و تواضع دانشی مردی بلند مرتبه چون سیدجلال الدین آشتیانی فلک هم اگر بود به خاک می افتاد. من که بیست سالی از این دو شخصیت بزرگ کوچک تر بودم، در این میان حالی عجیب داشتم و نه تنها از دیدن پروفسور شیمل به شعف آمده بودم، بلکه معنی فروتنی را  در این حرکت ظریف مجسم دیدم، گرچه که آمدن آشتیانی شادروان به هتل نیز خالی از همین معنی لطیف نبود.  نیز، از این که خود را واسطه آشنایی این دو دانشمند بزرگ می دیدم، و چهره های آنان را از دیدن یکدیگرشادمان می دیدم، نشاطی توام با غرور در خود حس می کردم.  سه نفری دور میزی نشستیم تا به قول حافظ "… حالِ یکدیگر بدانیم، مراد هم بجوئیم ار توانیم."
در بهار سال ۱۹۶۷ میلادی، شیمل کار تدریس در دانشگاه هاروارد در حوزهٔ فرهنگ هندی - اسلامی را آغاز نمود و در سال ۱۹۷۰ به درجهٔ استادی رسید. شیمل حدود ۲۵ سال در دانشگاه هاروارد بود و از متون مربوط به عرفان اسلامی گرفته تا ادبیات و شعر فارسی را تدریس کرده است. او در هاروارد، در پی آن بوده است که دانشجویانش را با مبانی فرهنگ اسلامی و اسلام‌شناسی آشنا کند، طوری که دانشجویان دریابند برای درک شعرهای مشرق‌زمین، نیاز به فهم کامل سیر معنویات این گوشه از جهان دارند. تنها در ترم بهار دو برابر مقدار معمول درس می‌داد. او تقریباً همه ساله پاییز را در پاکستان به‌سر می‌برد. علاقه او به پیامبر اسلام باعث شد تا وصیت کند بر روی سنگ قبرش حدیثی از پیامبر‌ محمد نگاشته شود .

آنه‌ماری شیمل در ۲۶ ژانویه سال ۲۰۰۳ درگذشت.

فاطِمه(س) مشهور به فاطمه زهرا (۵ بعثت -۱۱ق)، دختر پیامبر اسلام(ص) و خدیجه کبری(س) و همسر امام علی(ع) است. او یکی از پنج‌تن آل‌عبا (اصحاب کساء) است که شیعیانِ دوازده امامی آنها را معصوم می‌دانند. امام دوم و سوم شیعیان، زینب(س) و ام‌کلثوم از فرزندان او هستند. زهرا، بَتول، سیدة نساء العالمین (برترین زن در دو عالم) از القاب وی و اُمّ اَبیها (مادر پدرش) کنیه مشهور او است. فاطمه، تنها زن همراه پیامبر(ص) در روز مباهله با مسیحیان نجران بوده است.

سوره کوثر، آیه تطهیر، آیه مودت و آیه اطعام و احادیثی چون حدیث بَضعه در شأن و فضیلت فاطمه نازل و نقل شده‌اند. در روایات آمده است که پیامبر(ص)، فاطمه(س) را برترین زن در دو عالم معرفی کرده و خشم و خشنودی او را خشم و خشنودی خداوند دانسته است.

درباره دوران کودکی و نوجوانی فاطمه(س) گزارش‌های کمی وجود دارد. از این دوران فقط گزارش‌هایی درباره همراهی او با پیامبر(ص) در مقابل خشونت‌های مشرکان، حضور او در شِعب ابی‌طالب و هجرت به مدینه همراه امام علی(ع) نقل شده است.

فاطمه(س) در سال دوم هجرت با امام علی(ع) ازدواج کرد. انجام فعالیت‌های اجتماعی و همراهی با پیامبر اسلام(ص) در برخی از جنگ‌ها از جمله فتح مکه از جمله کارهای او بعد از هجرت بود.

فاطمه(س) در ماجرای سقیفه ضمن مخالفت با اقدام شورای سقیفه، خلافت ابوبکر را غاصبانه خواند و با او بیعت نکرد. او در جریان مصادره فدک و دفاع از خلافت امام علی(ع) خطبه‌ای خواند که به خطبه فدکیه معروف است. وی اندکی پس از رحلت پیامبر(ص) و در جریان هجوم طرفداران ابوبکر به خانه‌اش، آسیب دید، در بستر بیماری افتاد و پس از مدت کوتاهی در ۳ جمادی‌الثانی سال ۱۱ هجری قمری در مدینه به شهادت رسید. پیکر دختر پیامبر(ص) به سفارش خودش، شبانه و مخفیانه تشییع و دفن شد و قبرش هیچ‌گاه مشخص نشد.

تسبیحات حضرت زهرا(س)، مصحف فاطمه، خطبه فدکیه بخشی از میراث معنوی فاطمه است. مصحف فاطمه(س) کتابی است شامل سخنانی که فرشته الهی به او الهام کرده و امام علی(ع) آنها را نوشته است. این صحیفه بنابر روایات، در دست امامان بوده و هم‌اکنون در دست امام زمان(عج) است.

شیعیان، فاطمه(س) را الگوی خود می‌دانند و در سالروز شهادت وی که به ایام فاطمیه مشهور است، عزاداری می‌کنند. در ایران سالروز ولادت فاطمه(س) (۲۰ جمادی‌الثانی)، روز زن و مادر نامگذاری شده و نام فاطمه و زهرا جزو بیشترین نام‌ها برای دختران است.

به دنبال هجوم موافقان خلافت ابوبکر به خانه علی(ع)، فاطمه(س) در مقابل مهاجمان ایستاد و از بردن اجباری علی(ع) برای بیعت با ابوبکر ممانعت کرد. بر اساس گزارش ابن عبدربّه، از عالمان اهل‌سنت در قرن سوم و چهارم قمری، پس از مطلع شدن ابوبکر از تحصن مخالفانش در خانه فاطمه(س)، دستور داد به آنجا حمله کنند و جمع مخالفان را بر هم بزنند و در صورت مقاومت، با آنان وارد جنگ شوند. عمر به همراه عده‌ای به سوی خانه فاطمه(س) رفت و از تحصن‌کنندگان خواست از خانه بیرون بیایند؛ سپس تهدید کرد در صورت سرپیچی از دستورش، خانه را آتش می‌زند. عمر به همراه دیگر مهاجمان با خشونت وارد خانه شدند. در این میان، حضرت فاطمه(س) مهاجمان را تهدید کرد که اگر از خانه بیرون نروند به خدا شکایت خواهد کرد.از این رو مهاجمان خانه را ترک کردند و به جز علی و بنی‌هاشم همه تحصن‌کنندگان را به مسجد بردند تا با ابوبکر بیعت کنند.

مهاجمان پس از آنکه از تحصن‌کنندگان به اجبار بیعت گرفتند، برای آنکه از امام علی(ع) و بنی‌هاشم نیز بیعت بگیرند، دوباره به خانه فاطمه(س) هجوم بردند و درِ خانه را آتش زدند. فاطمه که پشت در قرار داشت، بر اثر آتش و فشار و ضربه عمر، قنفذ و دیگر همراهان بر درب خانه، مجروح و جنینش (محسن(ع)) سقط شد.در برخی گزارش‌ها آمده است قنفذ، فاطمه(س) را بین در و دیوار گذاشت و در را به فاطمه(س) کوبید و پهلوی او را شکست. فاطمه(س) پس از این ماجرا در بستر بیماری افتاد.

به گفته علامه مجلسی، شیعیان اجماع قطعی بر عصمت حضرت فاطمه(س) دارند. آیه تطهیر،حدیث بضعه و احادیث بیان کننده عصمت اهل بیت(ع) از دلایل عصمت فاطمه(س) به شمار می‌روند.بر اساس آیه تطهیر، خداوند اراده کرده است اهل بیت(ع) را از هرگونه زشتی و پلیدی پاک گرداند و بنابر بسیاری از روایات شیعه و اهل سنت، فاطمه یکی از مصادیق اهل‌بیت است. لازمه معصوم بودن حضرت زهرا(س) آن است که از برخی شئون پیامبران و امامان(ع)، مانند حجیت گفتار و رفتار و تقریر و مرجعیت دینی و صلاحیت تفسیر و تبیین دین برخوردار بوده و سیره عملی و موضع‌گیرهای او ملاک تشخیص حق از باطل باشد و همچنین الگوی کامل در عرصه‌های زندگی به شمار می‌رود.[

در منابع روایی و تاریخی اهل‌سنت نیز روایاتی گزارش شده که پیامبر(ص) با استشهاد به آیه تطهیر، اهل بیت خود یعنی فاطمه(س)، علی(ع)، حسن(ع) و حسین(ع) را از هرگونه گناه مبرا دانسته است.

حضرت فاطمه حرکت خود را از دفاع همه‌جانبه و ذوابعاد از اسلام آغاز می‌کند و اسلوب خاصی را طی می‌کند و در پیش می‌گیرد که مؤلفه‌های جالبی دارد. حرکت حضرت فاطمه زهرا، تکیه‌گاهی منطقی بسیار نیرومندی دارد و از منطقی فوق العاده قوی‌ استفاده می‌کند با تکیه بر قرآن مجید و سنت پیامبر(ص). ایشان با شهامت و شجاعت وارد می‌شود و روی نقاط اصلی انحراف انگشت می‌گذارد و آنها را بیان می‌کند و مسیر اصلی که در واقع می‌تواند سرجمع همه حرکت فاطمه زهرا تلقی شود، دفاعی است که از حریم ولایت می‌کند. به عنوان مسیری که اگر به درستی کشف و شناخته شود و امت آن را به درستی این مسیر را دنبال کند دیگر هرگز آسیبها و گزندهای انحرافی دیگر نمی‌تواند این امت را از راه و مسیر سعادت خود دور کند. لذا تمام تلاش حضرت در جهت حفظ این مسیر است.

و ثمره بزرگ این مسیر این است که اگر جامعه آن زمان به خوبی نتوانست عمق آن حرکت حضرت را به خوبی کشف و درک کند و به آن جواب بدهد ولی حضرت مسیری را به عنوان یک حرکت اعتراضی پایه‌ریزی کرد که در مقابل روند و نقطه‌ای که مقابل ولایت الهی جانشین پیامبر قرار داشت، همواره حافظ اسلام و ولایت بوده و در طول تاریخ همواره پرنشاط بوده و ثمرات زیادی را به دنبال داشته و حرکت مقابل را محدود کرده و در مسیری قرار داده که در واقع ناچار باشد برخی حقایق اسلام را همواره در خودش زنده نگه دارد و شعارهای اسلامی را تا حدی حفظ کند و گستره انحراف تا حد زیادی کاهش پیدا کند و در مسیری قرار بگیرد که خیلی از ارزش‌های اسلامی در مسیر درست قرار گیرد.

روشن سارسيمبايوا در تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۵۶ در شهر آستانه متولد شد و متأهل است، همچنین دارای دو فرزند می‌باشد.

سمت‌ها و اعتبارات

او هم اکنون رئیس انجمن زنان بازرگان قزاقستان است و عضو کمیسیون ملی زنان و خانواده و کمیسیون سیاست جمعیتی تحت ریاست جمهوری قزاقستان می‌باشد.

تحصیلات علمی و فعالیت‌ها

• کارشناسی ارشد علوم اقتصادی با موضوع پایان‌نامه "مبانی مدیریت بازسازی فنی شرکت‌های مواد غذایی در قزاقستان" (۱۹۸۹)
• دکترای جامعه‌شناسی با موضوع پایان‌نامه "جنبه‌های جنسیتی اصلاحات اجتماعی اقتصادی سیستمی در قزاقستان: تحلیل جامعه‌شناختی" (۲۰۰۵)
• استادیار در رشته تخصصی جامعه‌شناسی (۲۰۱۰)
• مهندس و اقتصاددان (۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱)

سابقه تحصیلی و حرفه‌ای

• کارآموزی تحصیلات تکمیلی در مؤسسهٔ اقتصاد ملی آلما آتا (۱۹۸۱)
• پژوهشگر و کارآموز دانشجوی فوق‌لیسانس در مؤسسه اقتصاد ملی آلما آتا (۱۹۸۱ تا ۱۹۸۹)
• معاون مدیر مؤسسه مطالعات پیشرفته تحت کمیته آمار دولتی SSR قزاقستان (۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱)
• مدیر کل شرکت JSC Raushan (۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵)

سمت‌ها

• رئیس انجمن زنان بازرگان قزاقستان (از ۱۹۹۵ تاکنون)
• عضو کمیسیون ملی زنان و خانواده و سیاست جمعیتی تحت ریاست جمهوری قزاقستان (از ۲۰۲۲/۰۵/۱۷)
• عضو کمیسیون ملی زنان و خانواده و سیاست جمعیتی زیر نظر رئیس جمهور قزاقستان
• عضو GLOBAL SUMMIT OF WOMEN (از ۲۰۱۹)

جوایز و افتخارات

رسیدن به این موقعیت‌ها و اعتبارات، سارسيمبايوا را ویژه‌ترین مدال‌ها و افتخارات را کسب کرده است:

• مدال سالگرد دهمین سالگرد استقلال جمهوری قزاقستان
• مدال دهمین سالگرد پارلانمان جمهوری قزاقستان
• مدال درجه دو (اتامکن اتحادیه) ۲۰۰۸
• مدال NDP Nur Otan Belsendi kyzmeti ushin ۲۰۱۱

زندگی‌نامه و زندگی دانشگاهی‌

شفیقه وعیل، پژوهشگر الجزایری، مفتخر به داشتن مدرک دکترای زبان و ادبیات عربی از دانشگاه معتبر آمریکایی بیروت است و در حال حاضر در حال دفاع از پایان‌نامه دکتری دیگر خود در زمینه مطالعات قرآن در دانشگاه باتنة در الجزایر می‌باشد. وی یک فیلسوف، پژوهشگر در حوزه معنویت و الهیات اسلامی، و همچنین یک شاعر است.

گسترده‌ترین پژوهش‌ها و فعالیت‌ها

علاوه بر تحصیلات رسمی خود، شفیقه وعیل به عنوان یک شاعر در حوزه شعر و ادبیات شناخته می‌شود. در توئیت‌های خود از سخنان مولانا استفاده کرده و سعی در تحلیل دیدگاه‌های او داشته است. این نشان از گستردگی شخصیت او و تلاش برای درک ژرف ابعاد فرهنگی و معنوی دارد.

تأثیر علمی و فرهنگی

شفیقه وعیل در الجزایر به عنوان یکی از شاعران برجسته و همچنین یک پژوهشگر معتبر در حوزه‌های مذهبی شناخته می‌شود. او توانسته است نه تنها در حوزه تحقیقات علمی بلکه در بخش فرهنگی نیز تأثیرگذار باشد.

حضور بین‌المللی و سخنرانی‌ها

شفیقه وعیل در تعدادی از کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت کرده و درباره مسائلی همچون صوفی‌گرایی، ادبیات و الهیات سخنرانی و یا مقالاتی ارائه داده است. این فعالیت‌ها به عنوان یک مسیر برای به اشتراک گذاری تجربیات و دانش علمی او با جامعه جهانی علمی خدمت می‌کند.

آثار منتشر شده و مشارکت‌های ادبی

نتایج مرتبط از پژوهش‌ها و ابتکارات ادبی او در مجلات معتبری همچون "مجلة اليمامة" و "الدستور" منتشر شده‌اند. این پلتفرم‌ها صدای او را تقویت کرده و یادداشت‌های او را در زمینه‌های مختلف فرهنگی و ادبی به جامعه علاقه‌مند منتقل کرده‌اند.

با این گستردگی استعدادها و ژرفای ذهنی، شفیقه وعیل به عنوان یک شخصیت برجسته در عرصه تحقیقات علمی، غنی‌سازی فرهنگی، و صحنه شعر الجزایر ایستاده است.

سبینه علی آوا بازرس و کمیسر حقوق بشر کشور آذربایجان است . او در آذربایجان و بین الملل نفوذ بالایی دارد . سبینه علی آوا،متولد هفتم می ۱۹۸۰ در شهر باکو است.
از سال ۲۰۱۹ با رای مجلس ملی ،بازرس و کمیسر حقوق بشر است . وی در سال ۱۹۹۶ وارد دانشکده حقوق دانشگاه دولتی باکو شد در سال ۲۰۰۲ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته حقوق دولتی دانشکده حقوق دریافت کرد .از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ در رشته روابط بین الملل در آکادمی مدیریت دولتی ریاست جمهوری آذربایجان تحصیل کرد و در سال ۲۰۱۶ دکترای حقوق دریافت کرد. در سال ۲۰۱۳ بر اساس حکم رئیس جمهور جمهوری آذربایجان، مدال <تمایز در خدمات عمومی> و در سال ۲۰۲۰ به دستور وزیر دفاع آذربایجان ،مدال <خدمات در زمینه همکاری نظامی> به نمایندگی از رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان به وی اهدا شد . او در سال ۲۰۱۶ براساس حکم رئیس جمهور جمهوری آذربایجان مدرک <مستشار دولتی رتبه ۳> را دریافت کرد. از سال ۲۰۱۵ معاون رئیس دفتر دادگاه قانون اساسی بوده است. سبیه علی آوا متاهل و دارای دو فرزند است . همسرش سیاوش نوروزاف نماینده مجلس ملی آذربایجان در حزب آذربایجان نوین است .

جین نانا اوپوکو متولد ۲۲ نوامبر ۱۹۵۱ در شهر کیپ کوست جمهوری غنا است .
سوابق کاری و افتخارات
تحصیل در مدرسه مذهبی

تحصیل در رشته ادبیات فرانسه و انگلیسی در دانشگاه کیپ کوست در سال ۱۹۷۱ در مقطع کارشناسی
دریافت مدرک دیپلم در حوزه مطالعات پیشرفته زبان فرانسه از دانشگاه
Cheikh Anta Diop University
واقع در سنگال

دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته ادبیات فرانسه از یورک در تورنتو ۱۹۸۰
*دریافت مدرک دکتری از دانشگاه یورک واقع انتاریو کانادا در سال ۱۹۸۶
جین نانا اوپوکو فعالیت کاری خود را در سال ۱۹۸۶ در دانشگاه کیپ کوست آغاز کرده ، فعالیت ایشان در دانشگاه تدریس و مدیریت دپارتمان انگلیسی، مدیریت بخش هنر ،سرپرستی تالار Adehye و رئیس دانشکده تحصیلات تکمیلی و تحقیقات در سال ۱۹۹۷ ،او در این دانشگاه مدیریت آکادمیک دانشکده آموزش بین المللی تاریخ و فرهنگ دیاسپورای(جوامع فرهنگی به دور از وطن اصلی ) آفریقایی را به عهده داشته است. در سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ به عنوان معاون آموزشی دانشگاه مشغول به فعالیت بوده است. آخرین منصب او در بخش اجرایی این دانشگاه، درخشان ترین بخش تاریخچه فعالیتش در مناصب دانشگاه به شمار می رود. زیرا او در کشور غنا اولین زنی است که تا کنون به عنوان معاون امور دانشگاهی یک دانشگاه منصوب شده است.
در مارس
او از شخصیت های آکادمیک و سیاسی غنا به شمار می رود که در جامعه غنا به عنوان عضوی از جامعه زنان ،موفق به دستیابی به دستاوردهای بزرگی شده است. وی دارای تحصیلات و سابقه کاری قابل توجهی است و در جامعه بین المللی به عنوان یکی از زنان صاحب نام در غنا و آفریقا شناخته می شود.
در مارس ۲۰۰۷ به عنوان محقق برجسته انتخاب شد تا در مراسم دویست سالگی ملغی شدن برده داری ،در مقر سازمان ملل در نیویورک سخنرانی کند.
در سال ۲۰۰۹ به عنوان مدیر هئیت نمایندگان کشور غنا در سازمان یونسکو انتخاب شد .
او در اکتبر ۲۰۱۸ به عنوان مدیر دانشگاه زنان آفریقا در زامبیا انتخاب شده است.
او وزیر آموزش دولت غنا در سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ بوده است .
خانواده اوپوکو دو پسر و یک دختر دارد که همگی دارای مدرک تحصیلی دکترا هستند .
ایشان به انجام فعالیت های خیریه در غنا مشهور است

با میسالا پرامنکوویچ، سیاستمدار پیشرو صرب که به عنوان اولین نماینده زن مجلس صربستان با حجاب تاریخ ساز شد، آشنا شوید. میسالا متولد 22 دسامبر 1980 در مورونی توتین، صربستان، به نمادی از تنوع و نمایندگی در چشم انداز سیاسی تبدیل شده است.

آموزش
سفر آموزشی میسالا نشان دهنده تعهد او به دانش و فراگیری است. She completed her primary education in Moroni Tutin and graduated from the Gazi Isa Beg School in Novi Pazar. Her academic pursuits led her to the Faculty of Islamic Sciences in Sarajevo, where she earned both her master's and doctorate degrees at the International University of Novi Pazar.

Professional Contributions:
From 2007 to 2015, Misala served as the head of the Merjem Women's Association, demonstrating her dedication to community engagement. Currently, she holds significant roles as a member of the Novi Pazar City Assembly and Chairman of the Bosnian National Council of Serbia. As a professor at the Faculty of Islamic Studies and a member of the board of directors of Ghazi Isa Bey School, Misala actively contributes to education and cultural preservation.

Political Leadership:
Misala Pramenković has been an integral part of Muamer Zukorlic's Justice and Reconciliation Party since its establishment. Her political journey includes serving as a member and vice president of the party, a deputy of the National Assembly of Serbia, and an adviser to both the Novi Pazar City Assembly and the Bosnian National Council.

In the 2020 parliamentary elections, Misala made history by winning a parliamentary seat, becoming the first woman in a hijab to represent Serbia in the highest legislative body. Her entry into the Serbian Parliament was a landmark moment, drawing attention from media outlets nationwide.

Author and Family Woman:
Beyond her political roles, Misala Pramenković is an accomplished author, having published a book and contributed to numerous scientific conferences with her insightful articles. She is not only a dedicated professional but also a devoted wife and mother of four children.

Misala Pramenković's journey exemplifies resilience, breaking barriers, and advocating for diversity in Serbian politics. As the first female parliamentarian wearing a hijab, she has become a symbol of empowerment and representation, inspiring future generations in Serbia and beyond.

یلِنا بُریسوفنا میزولینا، متولد ۹ دسامبر ۱۹۵۴ در بوی، استان کاستروما در اتحاد جماهیر شوروی، یک شخصیت متمایز است که به خاطر ارتقاء حقوق، آموزش و سیاست روسیه شناخته می‌شود. سیره او با دستاوردهای دانشگاهی، نقش‌های سیاسی، و اقدامات تشریعی مورد انتقاد متنوع مشخص شده است.

زندگی و تحصیلات:

در سال ۱۹۷۲، میزولینا مسیر تحصیلی خود را در دانشکده حقوق و تاریخ دانشگاه ایالتی یاروسلاول شروع کرد. در این سال‌ها با میخائیل میزولین، شوهر آینده‌اش، آشنا شد. پس از ازدواج در چهارمین سال تحصیلی، به والدین دو فرزند تبدیل شدند. یلِنا با موفقیت در سال ۱۹۷۷ در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شد و سپس به عنوان یک محقق دانشگاهی در همان دانشگاه کار کرد.

دستاوردهای دانشگاهی و حرفه‌ای:

حرفه‌ای میزولینا با انواع نقش‌ها و تعقل‌های دانشگاهی شکل گرفت:

- او بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۴ به عنوان مشاور و مشاور ارشد دیوان منطقه‌ای یاروسلاول خدمت کرد.
- میزولینا در حالی که کار می‌کرد، در دوره دوره‌های دوره‌های آموزشی از راه دور از دانشگاه ایالتی قازان دکترا گرفت.
- در سال ۱۹۸۵، او به عنوان یک استاد همکار در دانشگاه آموزشی ایالتی یاروسلاول فعالیت کرد و سرانجام در سال ۱۹۸۷ رئیس دپارتمان تاریخ روسیه و در سال ۱۹۹۰ دکان دانشکده شد.
- او تا سال ۱۹۹۱ عضو حزب کمونیست بود و در سال ۱۹۹۲ دکترا در حقوق از موسسه دولت و حقوق دریافت کرد.
- میزولینا از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ به عنوان استاد دانشگاه پاره‌وقت فعالیت کرد و بعد از آن به عنوان استاد در دانشگاه ایالتی یاروسلاول مشغول به کار شد.

سیره سیاسی:

سیره سیاسی میزولینا گسترده و اثرگذار است:

- او از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ و دوباره از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ عضو دوما بود.
- در سال ۲۰۱۵، میزولینا عضو شورای فدرال شد و نماینده استان اومسک شد.
- از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، او ریاست کمیته دوما در امور خانواده، زنان و کودکان را بر عهده داشت.

قوانین مثیر و تحریم‌ها:

میزولینا در سال ۲۰۱۲ به دلیل تدوین قوانین مثیر، از جمله قوانین مرتبط با حقوق جمعی و به‌فراگیری یتیمان روسی توسط خارجیان، معروف شد. این اقدامات باعث بحران‌ها و انتقادات در داخل و خارج از کشور شد.

به دلیل نقش او در بحران قرم، میزولینا در تاریخ ۱۷ مارس ۲۰۱۴ از سوی کانادا و ایالات متحده تحریم شد.

مشارکت اجتماعی و تقدیر:

میزولینا به‌فعالیت در سیاست منطقه‌ای پرداخته و در دوما منطقه اومسک به عنوان عضو حزب اج

تماعی دموکرات روسیه خدمت کرده است. این پیشه و کار او عنوان وی را به عنوان یک وکیل متمیز کسب کرده است.

سیره حرفه‌ای چند وجهی یلِنا بُریسوفنا میزولینا به تأثیرگذاری بزرگش در عرصه‌های دانشگاهی، حقوق و سیاست اشاره دارد. دفاع او از مسائل اجتماعی در کنار مشارکت در تشریعات مثیر، او را به عنوان یک شخصیت معتبر و دیدگاه‌های متفاوت در زندگی عمومی روسیه معرفی می‌کند.

مارگاریتا سیمونیان، متولد ۶ آوریل ۱۹۸۰ در خانواده‌ای ارمنی در کراسنودار، یک شخصیت مؤثر در عرصه روزنامه‌نگاری و رسانه‌هاست. به عنوان یک مجری تلویزیون معروف روسی، خبرنگار و مدیر انتشارات بین‌المللی «روسیا تودی»، سیره او از شجاعت، دستاوردها و سهمیه در فضای رسانه‌ای جهانی پر از شکوفایی است.

سال‌های اولیه و تحصیل:

کودکی مارگاریتا با گواهینامه‌ها و دستاوردهای تحصیلی مختلف متمایز بود. در اتمام پایان نهمین کلاس، به سمت ایالات متحده رفت تا در دوران دبیرستان تحصیل کند، که نشان‌دهنده عزم و اراده او برای کاوش در فرهنگ‌ها و سیستم‌های تحصیلی مختلف بود. با وجود جذابیت باقی‌ماندن در خارج از کشور، قلب او او را به وطنش، روسیه، کشاند که در آنجا به تعقیب علاقه‌اش به روزنامه‌نگاری پرداخت.

حرفه روزنامه‌نگاری:

مسیر حرفه‌ای سیمونیان در طول سال‌های دانشگاهی‌اش آغاز شد که در آن به عنوان یک خبرنگار برای یک روزنامه محلی کار می‌کرد و به طور همزمان به تلویزیون محلی همکاری می‌کرد. نگرش پویا و فعال او او را در این زمینه از دیگران متمایز کرد. صعود او به شهرت در دوره گزارشگری از جنگ چچن دوم اتفاق افتاد، که شجاعت او را نشان داد و از دولت روسیه مدالی ویژه به او اهدا شد.

پس از فارغ‌التحصیلی، به عنوان گزارشگر و ویراستار برای شبکه تلویزیون و رادیوی کراسنودار کار کرد. گزارش‌های برجسته او از مناطق جنگی از جمله چچن، آبخازیا و بسلان، جوایز و تقدیرهای روزنامه‌نگاری را جلب کرد. در سال ۲۰۰۵ به عنوان مدیر پروژه برای ایجاد شبکه تلویزیون انگلیسی زبان «روسیا تودی» منصوب شد، که نشان‌دهنده مهارت‌های رهبری او در سنین جوان بود.

دستاوردهای حرفه‌ای:

تراژکتوری حرفه‌ای مارگاریتا سیمونیان شهادتی است بر تأثیر او بر رسانه‌های روسی:

سردبیر «روسیا تودی»: بزرگترین دستاورد سیمونیان تبدیل شدن به سردبیر وکالت انتشارات «روسیا تودی» بود. زیر رهبری او، شبکه به شهرت جهانی دست یافت و یک قالب مشابه با BBC و CNN را اتخاذ کرد.

شخصیت رسانه‌ای: او به عنوان قلب رسانه‌های روسی شده است، شناخته شده به عنوان معروف‌ترین شخصیت رسانه‌ای در روسیه. تأثیر او او را یکی از قوی‌ترین اشخاص کشور می‌سازد.

نقش‌ها و افتخارات قابل توجه:

سیمونیان نقش‌های مختلفی داشته و در طول حرفه‌اش افتخارات قابل توجهی کسب کرده است:

عضو دولت و مشاور ویژه: به عنوان عضو دولت و مشاور ویژه رئیس‌جمهور در امور رادیو و تلویزیون فعالیت می‌کند.

نویسنده: سیمونیان تنها یک روزنامه‌نگار نیست، بلکه نویسنده ماهری نیز محسوب می‌شود. در سن هجده سالگی، مجموعه‌ای از شعرها را منتشر کرد و برای رمان خود "به سوی مسکو" جایزه‌ای را دریافت کرد.

جوایز و تقدیرات:

مشارکت‌های مارگاریتا سیمونیان از طریق جوایز باارزش مانند مدال دوستی، مدال بنیان‌گذار Vernatsi و قدردانی رئیس جمهور فدراسیون روسیه تشکر شده‌اند.

تأثیر مستمر:

سیمونیان همچنان به عنوان یک نیرو در رسانه‌های روسی فعالیت می‌کند، در هیئت‌های مدیره شرکت کرده، در فعالیت‌های سیاسی شرکت می‌کند و به هنرها مشارکت دارد.

سیره مارگاریتا سیمونیان از یک روزنامه‌نگار جوان تا یک شخصیت مؤثر در رسانه‌ها نشان‌دهنده اصرار، اراده و مساهمات مهم او در شکل‌دهی به داستان در رسانه‌های روسی و بین‌المللی است. تأثیر او به فراتر از روزنامه‌نگاری می‌رود، او را به یک شخصیت چند وجهی و قدرتمند در صحنه فرهنگی و سیاسی روسیه تبدیل می‌کند.

اولیا ولادیمیروونا اسکابیوا، متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۸۴ در فولژسکی، استان فولگوگراد، یک جایگاه برجسته را در دنیای روزنامه‌نگاری و ارائه برنامه تلویزیونی برای خود به وجود آورده است. او به عنوان "عروسک آهنین تلویزیون پوتین" شناخته می‌شود و مسیر حرفه‌ای و تأثیر او به دور از مرزها گسترش یافته است. 

خانواده و تحصیل: رشد اولیا به ریشه در خانواده‌ای با پیشینه خلاق و فنی است؛ مادرش، معمار، و پدرش، مهندس عمران. او با خبرنگار تلویزیون، یوژنی پوپوف ازدواج کرد و زندگی‌شان با تولد پسری به نام زاخار در سال ۲۰۱۴ پر از شادی شد.

سفر تحصیلی او از یک مدرسه خصوصی روسی-آمریکایی شروع شد و سپس به یک دبیرستان عمومی منتقل شد که در آنجا با افتخار فارغ‌التحصیل شد. در دوره نهم، او فراهم‌آوردن دعوت خود به رشته روزنامه‌نگاری را دریافت کرد. تجربه نخستین او در رسانه‌های چاپی بود که به نشریات محلی معروف در فولژسکی و ولژسکایا پراودا کمک کرد.

تلاش او برای تحصیل در حوزه روزنامه‌نگاری او را به دانشکده روزنامه‌نگاری دانشگاه ایالتی سنت‌پترزبورگ کشاند، جایی که در سال ۲۰۰۸ با تفوق فارغ‌التحصیل شد.

درسترسی‌های حرفه‌ای: مسیر حرفه‌ای اولیا ولادیمیروونا اسکابیوا با نقش‌های در رسانه‌های محلی آغاز شد و اساسی برای صعود او در این زمینه فراهم کرد. استقامت و اخلاص او جایزه تلویزیون روسی در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ را به دنبال داشت و وضعیت او را به عنوان یک شخصیت محترم در این صنعت تثبیت کرد.

زندگی شخصی: فراتر از دستاوردهای حرفه‌ای، زندگی شخصی اولیا توسط ازدواج با خبرنگار تلویزیون یوژنی پوپوف و اضافه شدن شادی‌بخش پسرش، زاخار در سال ۲۰۱۴، مشخص شده است.

تشویق جهانی و تحریم‌ها: تأثیر اسکابیوا به دور از مرزهای روسی گسترش یافته و توجه و گاهی نگاه‌شناخت جلب می‌کند. به خصوص، او تحریم‌ها را از سوی کشورهای مختلف از جمله انگلیس، ایالات متحده، کانادا، سوئیس و اوکراین تجربه کرده است. این تحریم‌ها تأکید بر تأثیر قابل توجه او هم در داخل روسیه و هم در صحنه جهانی دارند.

سفر اولیا ولادیمیروونا اسکابیوا از روزنامه‌های محلی فولژسکی تا تبدیل به یک روزنامه‌نگار معترف با تأثیر بین‌المللی، مقاومت، تعهد به عالی و پویایی که حرفه‌اش را مشخص می‌کند، عکس العمل داده است. به عنوان "عروسک آهنین تلویزیون پوتین"، او ادامه می‌دهد تا داستان‌ها را شکل دهد و به گفتگو در روسیه و خارج از آن کمک کند.

عالم دینی ، سخنور ، موسس و مدیر عامل بنیاد امداد بخاری .
در پانزده اوت 1974 در فیصل آباد ، سومین شهر بزرگ پاکستان بدنیا آمد ، پدرش سید حسین بخاری و مادرش فاطمه سبزواری هستند ، او آخرین فرزند این خانواده است ، سه برادر و سه خواهر دارد ، مذهب او شیعه است .
در در سال ۱۳۶۳ برای تحصیلات و آموزش به قم رفت ، او در دانشگاه الزهراء قم در رشته های عربی ، فارسی ، اسلام ، اصول فقه ، تفسیر ، فلسفه ، و تاریخ تحصیلات عالی و دکترای افتخاری اخذ کرده است .
وی بعد از سال ۱۳۷۷ به پاکستان برگشت و مقطع کارشناسی را در رشته عربی و معارف دینی و مقطع کارشناسی ارشد را در رشته عربی در موسسه معروف وفاق المدریس گذرانده است

او به عنوان سخنور ، تاکنون در بیش از ۴۹ شهر در ۱۴ کشور مختلف سخنرانی کرده است .
جوایزی که طی فعالیت این سال ها به وی اهدا شده است :
جایزه قران حکیم ، ۲۰۰۷ این جایزه برای اولین بار توسط موسسه معارف اسلامی ، به یک محقق زن اعطا شد .
جایزه صدمین سالگرد علامه رشید ترابی ، ۲۰۰۹ ، در این مسابقه بسیاری از علمای بزرگ زن و مرد از اقصی نقاط جهان نامزد شدند و در نهایت خانم سیده طیبه بخاری به عنوان شایسته ترین عالم برگزیده شد .
جایزه قران حکیم، کراچی ۲۰۱۱ توسط موسسه IIT
جایزه زنان شگفت انگیز ، ۲۰۱۲ توسط بنیاد قهرمان ملی NHF
او در حال حاضر مدیر عامل بنیاد امداد بخاری هست ،
بنیاد امداد بخاری به عنوان یک سازمان خیریه ی غیر دولتی در ژوئن ۲۰۱۱ تاسیس شد .

استاد دانشگاه بین المللی قفقاز و مدیر مرکز علمی تحلیلی روابط گرجستان و ایران در این دانشگاه است .
وی دکترای علوم تاریخی داشته
او متاهل است اما فرزندی ندارد .
سابقه شغلی :
دانشیار دانشکده علوم اجتماعی CIU
مدیر مرکز علمی تحلیلی روابط گرجستان و ایران ، ژوئن ۲۰۱۸ تاکنون دانشگاه بین المللی قفقاز ، دانشیار ، فوریه ۲۰۱۲ تا کنون
تحصیلات : دکترای علوم تاریخی
کارشناسی ارشد تاریخ ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۵ از دانشگاه Sakhelmtsipo Universiteti

مجری مشهور تایلندی و اخبارگو است .
وی در حال حاضر در رسانه آنلاین The Reporters TV در صفحه فیس بوک و یوتیوب خبرسازی می‌کند .
وی در روز چهاردهم جولای ۱۹۷۷ در ناحیه Na Mom استان Songkhla به دنیا آمد . در مقطع کارشناسی در رشته مدیریت دولتی دانشگاه Songkhla تحصیل کرده است .
او تهیه کننده اخبار در رسانه آنلاین The Reporters TV است .
وی هم چنین گزارشگر میدانی برنامه خبری تلویزیونی Khao Sam Miti در کانال اچ دی تری تایلند است .
جوایز: جایزه گزارشگر میدانی برجسته سال ۲۰۱۰
جایزه ۲۰۱۰ Thepthong از طرف انجمن رادیو و تلویزیون تایلند تحت حمایت سلطنتی
جایزه برجسته رسانه در سال ۲۰۱۰ از شورای ملی زنان تحت حمایت سلطنتی
جوایز رسانه ای حقوق بشر ۲۰۱۵ از سازمان عفو بین الملل

زهره صفاتی (زادهٔ ۱۳۲۸ در آبادان) مجتهده ایرانی و استاد سطوح عالی حوزه علمیه (زنان) قم و از بنیانگذاران حوزه علمیه خواهران قم است.

زهره صفاتی برجسته‌ترین مرجع دینی زن در جمهوری اسلامی ایران است و سال‌های متمادی عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده و رئیس کمیتهٔ فقهی و حقوقی آن بوده‌است. صفاتی در اواسط دههٔ شصت، به تدریسِ درس خارج در جامعةالزهرا مشغول شد

آیت‌الله زهره صفتی به عنوان یک مجتهد برجسته، به نحو قابل توجهی به دانش دینی و اصلاحات فرهنگی کمک کرده و در مسیر خود تعهد به آموزش، فقه و تقویت نقش زنان در حوزه‌ی دینی را منعکس می‌کند.

زندگی ابتدایی و آموزش: آیت‌الله زهره صفتی در یک خانواده مذهبی با تعهد فراوان بزرگ شد. مسیر تحصیلی او با مطالعه در خانه از دروس مرحله دبیرستان شروع شد و سپس در سال 1344وارد یک مدرسه حوزه شد. درس‌های اولیه فقه، ادبیات و علوم اسلامی در آبادان پایه‌ی تحصیلات عمیقتر او را گذاشت.

در سال 1358، صفتی به حوزه قم رفت و دانشجوی شخصیت‌های برجسته‌ای چون آیت‌الله شهیدی، آیت‌الله حقی، آیت‌الله علی مشکینی و آیت‌الله محمد حسن احمدی فقیه شد که بعدها همسر او شد. پیگیری پرتلاشانه‌اش و تلاش‌های علمی‌اش منجر به کسب بالاترین مدرک فقهی، اجتهاد، شد که برای زنان یک دستاورد نادر است. این تفوق توسط اساتید محترمی همچون علی یاری قره‌تبریزی، صافی گلپایگانی، فاضل لنکرانی و محمد حسن احمدی فقیه تصدیق شد.

رهبری آموزشی: آیت‌الله زهره صفتی مدرسه حوزه‌ای را در قم تأسیس کرد که بعدها به نام مکتب توحید شناخته می‌شد و به‌طور خاص به تحصیل و تقویت زنان در حوزه‌های دینی و فقهی اختصاص داشت.

فعالیت فرهنگی و فقهی: به عنوان عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان و نماینده در شورای عالی اصلاحات فرهنگی، آیت‌الله زهره صفتی نقش کلیدی در حمایت از تحولات فرهنگی و اجتماعی داشته است. حضور او در این شوراهای تأثیرگذار نیاز به تأکید بر اهمیت دیدگاه‌های متنوع در تدوین سیاست‌های فرهنگی را نشان می‌دهد.

نگرش به مجتهد و منبع اقتدار: آیت‌الله صفتی، همراه با برخی فقهاء مرد چون یوسف صانعی، باور دارد که یک مجتهده زن می‌تواند منبع اقتدار (مرجع) شود و به چالش کشیدن اصول سنتی می‌پردازد. این دیدگاه بر این اساس است که هم مردان و هم زنان می‌توانند از یک مجتهده زن قطعه‌بندی (اقتدار) کنند. مهم است به یاد داشت که در حالی که صفاتی و دانشمندان هم‌دین او این دیدگاه را حمایت می‌کنند، اکثریت مجتهدان شیعه اعلام کرده‌اند که زنان نمی‌توانند مرجع باشند.

زندگی و کار آیت‌الله زهره صفتی نمونه‌ای از تعهد به آموزش، تقویت جنس زن، و اصلاح نرم‌افزارهای فرهنگی و فقهی است. وراثت او به عنوان یک مجتهده و دفاع کننده از نقش زنان در دینی ادامه دارد و همچنان در جامعه علمی اسلامی انگیزه‌بخش و موضوع گفت‌وگوهاست.